– Olmamış armut haşlaması.
– Hayvanlara yedirilen tahıl sapları, mısır koçanı. ...
Arama Sonucu – "çe güyem"
çelek
– hlk. Boynuzu kırık veya eğri hayvan.
– Eğri boynuzlu hayvan.
– Çağlayan.
– Demir su kovası.
– Tahta süt kovası.
– Kaba.
– Kanat tüyü.
– Gözü şaşı olan ...
CELEM
Koyun kırkmakta kullanılan büyük makasın herbir yüzü ...
çelem
– Şalgam.
– Pancar.
– Kırmızı turp.
– Yiğit.
– Evin saçağı ...
çelen
– Ev saçağı
– Duvarları korumak amaçlı yapılan üst uzantı ...
çelenk
– Çiçek, dal ve yapraklarla yapılmış halka
– eskimiş. Kadınların başlarına taktıkları mücevher veya madenden yapılmış sorguç
– Uzun kuş tüyü
– Gümüş veya altın taç. ...
celep
– Koyun, keçi, sığır vb. kesilecek hayvanların ticaretini yapan kimse
– Genç, güzel, gösterişli (kimse). Zayıf, ince (kimse). Kaba yapılı, biçimsiz (kimse). Acemi, toy (kimse).
– ...
celeplik
– Celepçinin yaptığı iş, celepçilik ...
celesat
oturumlar. ...
CELESTA
Eski bir müzik çalgısı ...
celfin
– Henüz yumurtlamayan küçük tavuk, piliç.
– İlk ötmeğe başlayan horoz.
– Tavuk.
– Genç, taze. ...
çelgi
– halk ağzında. Alna bağlanan yazma, yemeni
– Siper
– Karşı savut namlusunun bir saldırı ile yöneldiği doğrultuda, namlunun sert bölümü ve balçağı (çelgiliği) ile uygun bir biçimde y ...
çELGiN
(Tür.) Ka. – Yaralanarak kaçan av hayvanı. ...
celi
– sıfat, eskimiş. Açık, aşikâr.
– sıfat, eskimiş. Parlak, cilalı ...
celi yazı
– Uzaktan okunacak bir biçimde istif edilmiş, iri sülüs Arap harfli levha yazısı ...
CELi-HiLALi-TALiK
Arap abecesiyle yazılan bir yazı türü ...
çELiK
(Tür.) Er. 1. Su verilip sertleştirilen demir. 2. çok güçlü kuvvetli. 3. Kısa kesilmiş dal. ...
çelik çomak
– Çocukların, çomakla çeliğe vurarak oynadıkları oyun ...
çELiKEL
(Tür.) Er. – çelik gibi güçlü el. ...
çELiKER
(Tür.) Er. – çelik gibi güçlü kimse. ...
çELiKHAN
(Tür.) Er. – Güçlü hakan, yönetici. ...
çelikhane
– Çelik elde edilen fabrika ...
çELiKKAN
(Tür.) Er. – Güçlü soydan gelen kimse. ...
çELiKöZ
(Tür.) Er. – (bkz. çelik). ...
çELiKSU
(Tür.) Er. – (bkz. çelik). ...