– çelme ile onu düşürmeye çalışmak
– işin başarı ile sonuçlanmasını engellemek. ...
Arama Sonucu – "çe güyem"
çelmek
-i Ayak uzatarak birisini düşürmek
– Yolundan çevirmek, engel olmak, engellemek
– Örtü vb.ni örtünüp iki ucunu bağlamak
– Bir şeyin kenarını verev veya çapraz kesmek, çalmak
– ...
çelmik
– Buğday ve başakla karışık iri saman.
– Çayırlık, çimenlik.
– Düğüm.
– Pamuk kozasının pamuğu alındıktan sonra kalan kabuğu.
– Ilıca, kaplıca. ...
celp
– askerlik. Askerlik görevini yapmaya çağırma
– hukuk. Çağrı belgesi
– Getirtme, kendi üzerine çekme
– Arapça. celb ...
celp kağıdı
– hukuk. Çağrı belgesi ...
celpname
– hukuk. Çağrı belgesi ...
celse
– Oturum ...
çeltek
– halk ağzında. Çoban yamağı, yardımcı, uşak ...
çeltik
– Kabuğu ayıklanmamış pirinç
– Çorabın yarısına kadar üstten dikilen meşin.
– çoban yamağı.
– Ufak hayvan.
– Dokunaklı söz.
– Nişasta çıkarıldıktan sonra arta kalan ...
CELU
Kebap şişi ...
CELVET
(Ar.) Er. 1. Yerini yurdunu terk etmek. 2. Tasavvufta, kulun, Allanın sıfatlarıyla halvetten çıkışına ve fena fillahda fani oluşuna denilir. Celvetiye; Aziz Mahmud Hüdayinin kurduğu tarikatının adı. ...
cem
– Toplama, bir araya getirme “Haymana’da ayrıca kuvvet cemine teşebbüs ettiler. -Atatürk.”
– Ar. Toparlanma, bir araya gelme.
– toplanma. || cem olmak: toplanma ...
çem
1 .salınma. 2.süslü. ...
cem ayini
– din bilgisi. Mevlevi ve Bektaşi tekkelerinde kadın ve erkeğin birlikte katıldığı, dinî müzikli sohbet töreni, ayinicem ...
cem edilmek
toplanılmak. ...
cem etmek
– toplamak, derlemek, bir araya getirmek.
– yığmak ...
cemaat
– Bir imama uyup namaz kılan kişiler.
– insan kalabalığı, topluluk
– Bir dinden veya bir soydan olanların topluluğu
– Aynı işi yapanların veya ortak bir tarafı olanların meydan ...
cemaatimüslimin
– din b. Müslüman halk ...
cemaatleşmek
– Cemaat durumuna gelmek ...
cemad
cansız varlık. ...
cemadat
– Cansızlar, cansız varlıklar ...
cemahir
cumhuriyetler. ...
Cemal
– esk. Yüz güzelliği “Sadakatinden dinî bir zevk duyuyor, cemaline tutkun kalmaktan temiz neşeler topluyordu. -R. H. Karay.”
– Güzellik, Güzel yüz. ...
CEMALLEDDiN
(Ar.) Er. 1. Dinin cemali, parlak yüzü. Daha çok şeref unvanı olarak kullanılmıştır. el-Cevad el-isfahani tarafından ilk defa kullanılmıştır. ...
CEMALULLAH
(Ar.) Er. – Allahın lütfü, bağışı. ...