(Tür.) – Keklik cinsinden eti yenir bir av kuşu. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. ...
Arama Sonucu – "TÜR ÇEŞİT"
TURALP
(Tür.) Er. – Genç, delikanlı yiğit. ...
turan
– Turancıların dünyadaki bütün Türkleri birleştirerek kurmayı amaçladıkları ülkenin adı
– Türklerin Orta Asya’daki en eski yurtları ...
Turancılık
– Bütün Türklerin tek yurtta ve tek buyruk altında birleşmelerini öngören, ırkçı bir akım.
– Osmanlı Devleti’nin son yıllarında ortaya çıkmış olan, Osmanlılık ve islamcılık akımları ...
turani
Turanlı. ...
turaniyülasl
(T.-A.) Turan asıllı. ...
türap
– Toprak, toz ...
TURATEKiN
(Tür.) Er. – Emin, zararsız ve koruyucu yiğit. ...
TURAY
(Tür.) Er. – Tur ay. ...
türb
turp. ...
TURBAY
(Tür.) Er. – Tur bay. ...
türbe
– Genellikle ünlü bir kimse için yaptırılan ve içinde o kimsenin mezarı bulunan yapı
– (Mimarlık) İçinde din ve devlet büyüklerinin mezarları bulunan yapı.
– İçinde, çoğu kez ünlü ki ...
türbedar
– Türbede hizmet gören, türbeyi bekleyen kimse, türbe bekçisi ...
türbet
türbe ...
türbülans
– coğrafya. Burgaç
– coğrafya. Beklenen hızından farklı bir biçimde ve beklenmeyen yönlerden gelen şiddetli hava akımı
– Fransızca. turbulence ...
TURCAN
(Tür.) Er. – Genç, delikanlı. ...
TüRE
– Adalet
– Görenek, gelenek.
– Gergin, sinirli olma durumu
– Subay, komutan.
– Töre, gelenek, görenek.
– Adet, usul, kaide, örf, görenek, kanun, Ayin.
– Hak v ...
TüREGüN
(Tür.) Er. – Türe – gün. ...
TüREHAN
(Tür.) Er. – Türe – han. ...
TüREK
(Tür.) Er. – Tepelerin ortasındaki çıkıntı. ...
TüREL
(Tür.) Er. – Hukuksal, hukukla ilgili. ...
TüRELi
(Tür.) – Güzel. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. ...
TüREMEN
(Tür.) Er. – Yasa adamı, hukukçu. ...
türemiş ad
– db. Yapım ekiyle türetilmiş ad, türemiş isim: süz-geç, baş-lık, doğ-um, dur-ak, geç-it gibi.
– Yapım ekiyle kurulmuş ad: Süzgeç (süz-geç) , başlık (baş-lık) , güzellik (güzel-lik) , doğu ...
türemiş kelime
– dil bilgisi. Yapım ekiyle türetilmiş kelime: süz-geç, ver-gi gibi ...