– müzik. Türk halk müziğinde kullanılan, cura, bulgari, çöğür, bağlama gibi telli ve çalgıçla çalınan çalgıların genel adı
– Arapça. ṭanbure ...
Arama Sonucu – "kal am"
tamburacı
– Tambura çalan veya yapan kimse ...
tamburi
– Tambur çalan kimse
– Arapça. ṭanbūrī ...
TAMER
(Tür.) Er. – Nitelikli, saygın kişi. ...
TAMERK
(Tür.) Er. – Güçlü, kuvvetli kimse. ...
TAMERKiN
(Tür.) Er. – (bkz. Tamerk). ...
tamik
– Derinleştirme.
– Kağnı arabalarının tahtaları. ...
tamim
– Genelge, sirküler
– felsefe. Genelleştirme
– mantık. Genelleme ...
tamim etmek
– genellemek ...
tamimen
1 .genelleştirerek. 2.genelge ile. ...
tamir
– Onarma, onarım
– Yapılan bir yanlışı, kusuru düzeltmeye çalışma ...
tamir edilmek
onarılmak. ...
tamir etme
– onarma ...
tamir etmek
onarmak. ...
tamirat
– Onarım ...
tamirci
– Bir şeyi onaran kimse
– Onarım yapılan yer ...
tamircilerin kullandığı ip yumağı andıran bez
– Üstüpü ...
tamiren
tamir ederek, onararak. ...
tamirhane
– Genellikle teknik araçların onarıldığı yer ...
TAMKOç
(Tür.) Er. – Koç gibi güçlü. ...
TAMKUT
(Tür.) Er. – çok mutlu, talihli kimse. ...
tamlama
– dil bilgisi. Bir adın başka bir ad, zamir veya sıfatla birlikte oluşturduğu kelime grubu, terkip: Evin kapısı. Bizim evimiz. Karlı dağlar gibi
– Tamamlama ...
tamlanan
– dil bilgisi. Tamlamada anlamı belirtilen, açıklanan ad, belirtilen, mevsuf: Evin önü. Öğretmenin kâhyası. Elma ağacı. Yeşil kitap gibi ...
tamlayan
– db. Tamlamalarda temel olan bir adın anlamını açıklayan ad, zamir veya sıfat, belirten
– (Derleme.. tamlayıcı, belirtken, belirten, tümleyici, isim belirtici, ulama tümleci) Tamlamalarda ...
tamm
tam, eksiksiz. ...