– İki kulplu, dibi sivri, dar boyunlu, karnı geniş testi ...
Arama Sonucu – "kal am"
AMFOR-AMFORA
iki kulplu antik testi ...
amid
– ortasına, ortasında, arasına, arasında ...
AMiD-AMED-AMiDA
Diyarbakırın eski adı ...
AMiDA
ölüm tanrısı ...
Amigdala
– Beyinde saldırganlıktan cinselliğe dürtüleri ve duyguları kontrol eden, çevresel uyarımlara verilen davranışları, sinirsel, bağışıklık ve hormonal tepkileri düzenleyen, uzun süreli bellek oluş ...
Amigo
çoğunlukla spor yarışmalarında seyircileri coşturan kimse. ...
amihte
karışık, karışmış. ...
amik
– derin
– tafsilatlı, ayrıntılı, teferruatlı ...
amil
– yapan, işleyen
– isteyen, emeli olan
– Etken, etmen, sebep, faktör
– vergi memuru
– vali ...
amilaz
– kimya. Nişastayı parçalayarak şekere çeviren bir enzim
– Fransızca. amylase ...
amim
yaygın. ...
AMiMi
işaret ve jestlerle anlatma yeteneğinin kaybolması ...
amin
– Dualardan ve hayır temennîlerinden sonra, “Allah kabul etsin, öyle olsun!” anlamında kullanılan söz
– kim. Amonyaktaki hidrojen yerine, tek değerli hidrokarbonlu köklerin geçmesiyle oluş ...
AMiNE
(Ar.) Ka. – Gönlü emin, kalbinde korku olmayan. – Peygamberin (s.a.s) annesinin adı. (bkz. Emine). ...
aminen
emin olarak. ...
AMiNO
Alkil kökü ...
amino asit
– Bir amino grubu ile bir karboksil grubu taşıyan, proteinlerin temel taşı olan organik bileşik.
– Genel formülü R-CH(NH2)COOH olan bir bileşik sınıfı. R, bu sınıftaki çeşitli amino asitle ...
Amip
– Amipler takımından, vücudunun biçim değiştirmesiyle oluşan geçici kollar veya ayaklar üzerinde sürünerek yer değiştiren, tatlı ve tuzlu sularda yaşayan bir hücreli canlı (Amoeba).
– Kök ...
amir
emreden. ...
AMiR
(Ar.) Er. 1. Mamur eden, şenlendiren. 2. imar olunmuş. 3. Devlete ait. 4. Kendisine bağlı görevliler bulunan. Amir b. Abdullah b. Mesud ...
amiral
– askerlik. Rütbesi general ile aynı olan deniz subayı ...
amirane
– zarf. Amirce ...
AMiRE
(Ar.) Ka. – (bkz. Amir). ...
Amirler
– ümera, beyler ...