Ağzı kara

– sf. Kara haber vermekten hoşlanan, şom ağızlı.
– Bir yerde konuşulanı veya yapılanı duyup görmesi istenilmeyen.
– Boşboğaz, geveze, sır tutmaz.
– Kaba konuşan, söven, sövmeyi huy edinmiş.