– Bir yeri aydınlatan güç, ışık
– Bir yapının ortasına gelen oda ve öbür bölümlerin ışık alması için damın ortasından zemine kadar açılan boşluk.
– sıfat. Işık alan
– sıfat, mecaz. Kolay anlaşılacak derecede açık olan, vazıh
– sıfat, mecaz. Kötülükten uzak, temiz, saf
– Bir yüzeyin ya da ortamın ışıklı olması hali.
– (Mimarlık) Bir yapının ortasına gelen oda ve diğer bölümlerin ışık alması için, damın ortasından zemine dek açılan ışık bacası. Işıklık da denir.