– ilave, Eklenmiş, katılmış
– Zeyil
– Bir şeyin eksiğini tamamlamak için ona katılan parça
– Bir gazete veya derginin günlük yayımından ayrı ve ücretsiz olarak verdiği parça,
– Sonradan katılan, dikilen, yapıştırılan parçanın belli olan yeri
– iki borunun birbirine birleştirildiği yer.
– Kelime türetmek veya kelimenin görevini belirtmek için kullanılan şekil verici ses veya sesler, lahika.
– Bir kelimeye eklenerek ona yeni bir değer veya yeni bir görev veren öğe
– Cümle içinde kelimeler arasında geçici anlam iliçkileri kurmak veya yeni bir kelime türetmek üzere kök ve gövdelerin sonuna eklenen ses veya seslerden oluşan öge. Dünya dillerinde, ekler, kelimedeki eklenme yerlerine göre ön ek, iç ek ve son ek olmak üzere üç türlüdür. Türkçedeki eklerin hepsi de son ek türündedir. Ekler görevleri bakımından çekim ekleri ve yapım ekleri olmak üzere ikiye ayrılır. bk. çekim eki, yapım eki.