– db. Edat.
– Çengel.
– bk.ilgi
– bk.ilik
– Kalemin başlığında olan, cebe takmaya yarayan kısım.
– Çengelliiğne.
– Düğme.
– (Derleme.. edat, ilgiç) Bir sözcükten sonra gelerek, o sözcükle ötekiler arasında, ilgi kuran sözcük. Türkçede, ilgeçten önce gelen adın girdiği hale göre, ilgeç türleri meydana gelir: Yalınsıl ilgeç, yönelmeli ilgeç, bağlamalı ilgeç, çıkmalı ilgeç.
– İng. postposition, partide