– db. Eş görevli kelimeleri veya önermeleri birbirine bağlayan kelime türü, rabıt, rabıt edatı: Ve, ya, veya, ya da birer bağlaçtır.
– Yoğurttan yağın ayrılıp ayrılmadığına bakmak için yay ...
Kategori: Dilbilgisi
bağlama
– Bağlamak işi.
– Üç çift telli olan ve mızrapla çalınan bir saz.
– Yapılarda duvarları birbirine bağlayan kiriş, putrel vb.
– db. Ulama.
– Potin, yemeni.
– Serbest ...
Bağlayıcı
– sıfat. Bağlama niteliği olan
– dil bilgisi. Bağlamaya ve birleştirmeye yarayan: “Ve” bağlayıcı bir edattır
– Uyulması zorunlu
– kimya. Kuruduğu zaman yüzeyde film ...
basit kelime
– dil bilgisi. Yalın kelime ...
belgisiz sıfat
– dil bilgisi. Belirsizlik sıfatı ...
belirteç
– db. Zarf.
– kim. Ayıraç.
– (Derleme.. katmaç) Bir eylemin, bir sıfatın ya da bir başka belirtecin anlamını zaman, yer, ölçü, nitelik, soru kavramları bakımından etkileyen sözcük
...
benzeşme
– Benzeşmek işi, analoji
– dil bilgisi. Kelime içinde, yan yana düşen iki sesten birinci sesin ikincisinin etkisiyle değişmesi, dönüşme, asimilasyon: yurt-daş > yurttaş, çarşanba > çarşamb ...
birleşik ad
– db. Birleşik kelime biçiminde belirli kurallar içinde kalıplaşmış ad, birleşik isim: Aslanağzı, başşehir, kaptıkaçtı, gecekondu gibi.
– (Derleme.. mürekkep isim, bileşik isim) Birleşik ...
birleşik kelime
– dil bilgisi. Yeni bir kavramı karşılamak üzere belirtisiz isim tamlamalarından, sıfat tamlamalarından, isnat gruplarından, birleşik fiillerden, ikilemelerden, kısaltma gruplarından veya kalıpl ...
bitişik kelime
– dil bilgisi. Ses düşmesi, ses türemesi, üzerindeki ekin görevini kaybetmesi veya anlam kayması dolayısıyla aralarına ek girmeyerek kalıplaşmış iki veya daha çok sözden oluşan kelime: pazartesi ...