– Bilmece, enigma, yanılmaç
– ed. Aşıklık geleneğinde manzum bilmece.
– mec. Anlaçılmayan, bilinmeyen şey
– sf. Anlaçılmayan, bilinmeyen
– Çözülünce, meydana birinin adı çıkan bilmece.
– Bir adı, bir sözcüğü, bir kavramı buldurmak için kimi nitelikleri bir koşukla yanıltmalı biçimde söylenen söz oyunu, bilmece.