– “sonu ne olursa olsun” anlamında kullanılan bir söz ...
Arama Sonucu – "Gurbetteki kisinin ozledigi yer"
Yerlere geçmek
çok utanmak. ...
yerleşik
– sıfat. Belli bir yere yerleşmiş
– sıfat. Bir yerin yerlisi olmuş, mütemekkin.
– sıfat, mecaz. Bir yerde varlığını sürekli olarak sürdürecek olan
– sedanter
– Belli bir ...
yerleşim
– Yerleşme, iskan ...
yerleşim alanı
– coğrafya. Yerleşim merkezi ...
yerleşim belgesi
– Yurttaşların bazı resmî işlerini yürütürken gerekli olan, oturdukları yerin muhtarından aldıkları belge, konut belgesi, ikametgah kağıdı, ikametgah ilmühaberi ...
yerleşim merkezi
– coğrafya. İl, ilçe, köy gibi halkın bir arada yaşadığı yerler, yerleşim alanı, meskûn mahal ...
yerleşke
– Bir üniversitenin genellikle kent dışında derslik, öğrenci yurdu gibi her türlü yapı ve etkinlik alanlarıyla toplu bir biçimde bulunduğu yer, kampüs
– kampus
– Bir üniversitenin, ö ...
Yerleşme
– Yerleşim alanı veya merkezi
– Yerleşmek işi
– insanın, az çok ya da bütünüyle boş bir bölgeyi ele geçirerek işlemesi, canlandırıp şeneltmesi.
– Bir toplumsal kümenin ya da ka ...
yerleşme alanı
– Bir kentin düzentasarında, yapı yapılmasına olur verilen alan.
– yapı bölgesi ...
yerleşmek
-e Yerine iyice oturmak, yerinde sabit olmak
-e Yer bulup oturmak
-e Çalışmak üzere bir iş yerine başlamak
-e Bir yerde oturmaya, yaşamaya başlamak
– Eşyayı yerli yerine koymak
-e Rahat bir biçi ...
yerli
– sıfat. Taşınamayan, başka yere götürülemeyen
– sıfat. Yurt içinde yapılan veya bir yurdun kendine özgü niteliklerini taşıyan
– sıfat. Belli bir bölgede yetişen, otokton
– sıf ...
Yerli yerinde
– zarf. Eskiden olduğu yerde
– Uygun, yakışır bir biçimde, gerektiği gibi
– Her şey olması gerektiği yerde. ...
yerli yerine
– zarf. Kendine ait olan yere ...
Yerli yersiz
– zarf. Uygun zamanı olup olmadığı düşünülmeden
– Ulu orta
– gelişigüzel zaman da, saçma sapan. ...
yerli yersiz gülen
– kikirik, cıkrak, çıtkırıldım ...
yerme
– Yermek işi, zem ...
yermek
-i Kötülüklerini söylemek, zemmetmek.
-i Birinin veya bir şeyin kusurlarını ortaya koymak, hicvetmek, övmek karşıtı.
-i Beğenmemek, hoşlanmamak, tiksinmek.
– kötülemek, kötümsemek, beğenmemek, h ...
yermerkezci
– sıfat. Yerin gözlem noktası olarak alınan merkeziyle ilgili, yer özekçil, jeosantrik.
– sıfat. Yer merkezcilik yanlısı olan (kimse). ...
yermerkezcilik
– Yer yuvarlığını evrenin merkezi sayanların görüşü, yer özekçilik, jeosantrizm ...
yeröte
– gök bilimi. Yer çevresinde dolanan bir uydunun yörüngesi üzerinde yere en uzak nokta, evç.
– evc-i arz
– Yer çevresinde dolanan bir uydunun yörüngesi üzerinde Yer’e en uzak n ...
YERSEL
(Tür.) – Yere ait, yerle ilgili. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. ...
yersiz yurtsuz
– sıfat. Barınacak yeri olmayan
– lamekan ...
YERTAN
(Tür.) Er. – Güneşin ilk ışıklan. ...
yerünmes
– Hamarat, çalışkan, vurdumduymaz ...