– esk. Görüntü, hayalet, ruh
– fiz. Birleşik bir ışık demetinin bir biçmeden geçtikten sonra ayrıldığı basit renklerden oluşmuş görüntü: Güneşin tayfı, biçmenin köşesinden tabanına doğru sıra ile şu renkleri gösterir
– (bir ışınımın tayfı) Bir ışınımın, tek renkli ışınımlarına ayrılmasıyle beliren görüntü.
– Karmaşık bir ışınımın bileşimi.
– Işığın dalgaboylarına (renklerine) göre meydana getirdiği sıra.
– Bir ışınımın bağıl büyüklük değerinin, parçacık enerjisine göre dağılımını gösteren eğri.
– Osm. Tayf
– İng. spectrum (of a radiation)
– Fr. spectre