TR-Sözlük

(Eşanlam / Açıklama)

uçkun

– Ateşten fırlayan ve etrafa saçılan kıvılcım.
– Çağlayanın yüksekliği.
– Gelgit akıllı
– Bunak
– Yüksek, pahalı
– Anasınca uçmaya alıştırılan yavru kuş.
– Uçar durumdaki çekirge.
– Çok hızlı yürüyen hayvan.
– Sürüsünü yitirerek başıboş kalmış hayvan.
– Soğuk yerlerde baharda yetişen mayhoş bir yemiş.
– Yaramaz, çapkın.
– Becerikli, eli tez.
– bk.uçgun
– Çökmüş, çökmek üzere olan ev, doğal nedenlerle kaymak üzere olan toprak.
– Uçarı, çapkın.
– Yaramaz.
– Düşüncesiz.
– Kıvılcım.
– Uçan, çapkın.


Bu site kaynak olarak "TDK Büyük Türkçe Sözlüğü" kullanmaktadır. Ancak Türk Dil Kurumunun resmi sitesi DEĞİLDİR!.
Eş Anlamlısı, halk dilinde, halk ağzı, ne denir, eski dilde, mecazen, bulmacada ..
TR-Sözlük © 2020