– Kıvrım
– hlk. Dönemeç, viraj.
– Dönemeç
– eğri, dolambaçlı
– Akarsu yatağının, az eğimli koyak tabanlarında ve ova düzlüklerinde çizdiği “S” harfine benzeyen kıvrım.
– Soyut yöneyleri ve doğrusal bileşkeleri içeren, düzlemin daha genel matematiksel kümesi.
– (Resim, Heykel) Resim ve heykelde kumaş kıvrımı.
– Kıvrıntı.
– Bükülmüş, kıvrılmış şeylerin oluşturduğu kat.
– Osm. iltiva
– Fr. Pli, Anse
– İng. meander, manifold, fold