TR-Sözlük

(Eşanlam / Açıklama)

burgaç

– coğ. Beklenen hızından farklı bir biçimde ve beklenmeyen yönlerden gelen şiddetli hava akımı, türbülans.
– Yumurtası burularak erkekliği giderilmiş koç, teke v.b. hayvan.
– Yol dönemeci,
– Dolaşık, çapraşık, eğri büğrü, eğri.
– Balta ile yarılamayan, sert, budaklı ağaç.
– Taranmış, eğrilmek üzere burulup hazırlanmış yün.
– İp gibi bükülerek büyüyen ağaç.
– Ucu çatallı, uzun, meyve koparmaya yarayan ağaç.
– Saç örgüsü.
– Oynak yerlerindeki kemikler.
– Odunları tutmak üzere arabaya sarılan yaş odun.
– Çimdik.
– Vida, vidalı yer.
– Burgu.
– Çeşme musluğu.
– Hortum.
– Mercimeğe benzeyen, hayvan yemi olarak kullanılan bir çeşit bitki.
– Meyve toplamak için kullanılan çatal uçlu ağaç
– Bir akışkanın bir bölgesinin kendi yüzeyine dik bir eksen çevresinde dönmesi.
– Denizlerde, büyük ırmaklarda görülen, bir sıvı ya da gaz kitlesinin döne döne çukurlaştığı yer.
– Burmaçları çevirmek için kullanılan ucu yassı, düz araç.
– Suyun burma akışı yüzünden, burgular gibi döne döne devinimi.
– Büklüm, kıvrım.
– Kıvrılmış, kıvrık, dolaşık.
– Osm. girdab, girdibad
– Fr. Hélice, Cochlée, Limaçon, Entortillé, Tors
– İng. vortex, cyclone, screwdriver, Whirl, swirl


Bu site kaynak olarak "TDK Büyük Türkçe Sözlüğü" kullanmaktadır. Ancak Türk Dil Kurumunun resmi sitesi DEĞİLDİR!.
Eş Anlamlısı, halk dilinde, halk ağzı, ne denir, eski dilde, mecazen, bulmacada ..
TR-Sözlük © 2020