– sf. Çok konuşan, çenesi düşük, gevşek ağızlı, lafçı, lafazan, zevzek, lakırtı ebesi, ağız kavafı, lakırtı kavafı, çene kavafı, cır cır, çaçaron
– mec. Sır saklamayan, boşboğaz, ayran ağızlı.
– Sürü hayvanlarının boynuna takılan küçük çan.
– Aşınan parçanın görevini yapamaması.
– Boşboğaz, geveze, baltayı taşa vuran gölge oyunu tipi.
– (Kar.) Karagöz oyununda boşboğaz, çam deviren, geveze bir tip.