– Bu ne hal, ne tuhaf gibi şaşma, sitem bildiren bir söz
– ed. ve müz. Tanrı’yı övmek, ona dua etmek için yazılıp makamla okunan nazım
– sf. din b. Tanrı ile ilgili olan, Tanrı’ya özgü olan, tanrısal, lahuti
– mec. Çok güzel, mükemmel
– Tanrıyı övmek üzere ezgi ile söylenen koşuk.
– Tekke yazınında din ve ahlak ile ilgili konularda özel ezgilerle söylenen koşuk. Yapı bakımından özel bir biçimi yoktur, koşma ve semai gibidir. (İlahilere; Mevleviler “ayin”, Bektaşîler “nefes”, Aleviler “düşe” Gülşenîler “tapuğ”, Halvetîler “durak”, başka tarikatlardan olanlarda “cumhur” derlerdi.)
– ünl. Ey Allah’ım
– Fr. Hymne