– Çağlayan.
– Coşkulu, canlı kimse. ...
Etiket: Erkek ismi
çağlayan
– Küçük bir akarsuyun, çok yüksek olmayan bir yerden dökülüp aktığı yer, küçük şelale, çağlar
– Akarsuların yataklarındaki eğim kesikliklerinde oluşan doğal su düşüşü, bk. büyük çağlayan. ...
çağrı
– Birinin bir yere gelmesini isteme, davet “Bu gizli çağrı neden icap ediyordu? -Y. K. Karaosmanoğlu.”
– Çağrı cihazı.
– Davet.
– Çağırma, davetiye.
– Yar ...
çakmak
– Taşa vurulup kıvılcım çıkarılan çelik parçası
– Çelik, taş, cam, plastik vb. maddeden yapılmış gaz veya benzinle dolu tutuşturma aleti.
– esk. Tabanca veya tüfeklerde bulunan tetik ...
çalım
– Karşıdakini etkilemek amacıyla yapılan abartılı davranış, kurum, caka, afra tafra, afur tafur, zambır
– Kılıcın keskin yanı.
– Menzil, erim
– Biraz benzeme, andırma.
– ...
can
– İnsan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık.
– Yaşama, hayat “Bir kedi yavrusunu kurtarmak için ipe sarılıp kuyuya iner, canımı tehlikey ...
candemir
– Özü güçlü, demir gibi sağlam ve kişilikli kimse ...
Caner
– Köken: Far.+T.
– Çok içten, sevilen, sevimli kimse. ...
çapan
– Alkış, el çırpma.
– Düğün yemeği yapan ahçı.
– Kadın.
– Engelli, tehlikeli.
– Yaş ağaçtan eğilerek yapılan çiftte zincir işini yapan aygıt.
– Ceket.
– Kaput ...
çav
– Ses, ün, haber.
– İnsan ve at, eşek, sığır gibi hayvanların erkeklik organı
– Fr. penis, Verge
– Güneşin buluttan sıyrılmış durumu.
– Çan.
– Ottan örülmüş urgan. ...