– sıf. Şanı, şerefi yüce olan, çok büyük, ulu.
– Sultan Abdülmecid tarafından bastırılmış ve “Mecîdiye” adı verilmiş olan sikkelere halk arasında verilen isim.
– “Yüceliğine ve büyüklüğüne erişilemeyen, en güzel huyların menbaı olan ve her işin en iyisini, en güzelini yaptığı için övülüp sevilen, şan ve şeref sâhibi, yüce, ulu” anlamında esmâ-i hüsnâdan (Allah’ın en güzel isimlerinden)dır.