– zalim, deli balta, tiran, despot ...
Arama Sonucu – "Duş ı ıztırat"
acımasızcasına
– zf. Acımasızca ...
acımık
– bitki bilimi. Mavikantaron.
– Çok sık dallı, acı ve fena kokulu bir yaban otu.
– Çokça buğday tarlasında biten ve delice, karamuk da denilen ot ve tohumu. ...
açımlama
– Açımlamak işi, teşrih, şerh.
– Bir konuyu, bir sorunu ya da bir yazıyı ayrıntılarına değin gözden geçirerek anlatma, yorumlama ve çözümleme işi.
– İki ya da ikiden çok dağılımın bi ...
açımlamak
– (-i) Bir sorunu veya konuyu ele alıp en ince noktasına kadar gözden geçirerek anlatmak, şerh etmek, teşrih etmek.
– Bir yazının anlaşılmasını kolaylaştırmak için orada geçen bazı kelime ...
açımlamalı basım
– Bir yapıtın, açımlamalar ve notlar eklenerek yapılmış basımı.
– İng. annoted edition ...
açımlanma
– Açımlanmak işi ...
acımtırak
– sıfat. Acımsı. ...
acınacak
– üzüntü duyulacak, merhamet edilecek, zavallı, aciz, naçar, elim ...
acınacak durumda
– zavallı
– perişan
– keprem
– ayrıksı
– bozgun
– ezgin ...
Acından ölmek
– çok acıkmak
– aşırı derecede yoksul olmak ...
acındırmak
-e Birinin acımasına yol açmak, birini merhamete getirmek ...
acınılma
– Acınılmak işi ...
acınılmak
– (-e) Acınma işine konu olmak ...
açınım
– Açınma işi, inkişaf.
– matematik. Bir cismin yüzeylerinin açılıp bir düzlem üzerine yayılması, inkişaf.
– Bir yüzeyin bir düzlem üzerine serilmesi.
– gelişim. ...
acınma üzülme yerinme
– Esef ...
acınma yerinme
– yazıklanma, pişman olma ...
acınmak
– (-e) Acıma işine konu olmak
– (nsz) Başkasının hesabına üzülmek, yazıklanmak, yerinmek
– Dert yanmak, sızlanmak
– Üzülmek, acı duymak, kederlenmek ...
açınmak
– (nsz) biy. Gelişmek.
– mec. İçindeki yetenekler uyanarak amacına varmak, gelişmek, inkişaf etmek.
– Açılmak, görünmek ...
açınsama
– coğrafya. Açınsamak işi, istikşaf ...
açınsamak
– (-i) coğ. Bir yerin özelliklerini ortaya çıkarmak için araştırma ve inceleme yapmak, istikşaf etmek ...
açıölçer
– matematik. İletki ...
açıölçüm
– ölçübilim: Açıların ölçülmesiyle ilgili kuram, uygulayım.
– İng. gonimetry ...
açıortay
– mat. Bir açıyı, ölçüleri birbirine eşit olan iki açısal bölgeye ayıran doğru parçası.
– İng. bisector, bisectrix
– Bir açının köşesinden geçen ve kollara eşit uzaklıkta kalarak açı ...
açıortay düzlemi
– matematik. İki düzlemli bir açıyı iki komşu ve eşit açıya bölen düzlem ...