– Adalet
– Görenek, gelenek.
– Gergin, sinirli olma durumu
– Subay, komutan.
– Töre, gelenek, görenek.
– Adet, usul, kaide, örf, görenek, kanun, Ayin.
– Hak v ...
Arama Sonucu – "TÜR"
TüREGüN
(Tür.) Er. – Türe – gün. ...
TüREHAN
(Tür.) Er. – Türe – han. ...
TüREK
(Tür.) Er. – Tepelerin ortasındaki çıkıntı. ...
TüREL
(Tür.) Er. – Hukuksal, hukukla ilgili. ...
TüRELi
(Tür.) – Güzel. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. ...
TüREMEN
(Tür.) Er. – Yasa adamı, hukukçu. ...
türemiş ad
– db. Yapım ekiyle türetilmiş ad, türemiş isim: süz-geç, baş-lık, doğ-um, dur-ak, geç-it gibi.
– Yapım ekiyle kurulmuş ad: Süzgeç (süz-geç) , başlık (baş-lık) , güzellik (güzel-lik) , doğu ...
türemiş kelime
– dil bilgisi. Yapım ekiyle türetilmiş kelime: süz-geç, ver-gi gibi ...
türemiş sıfat
– dil bilgisi. Yapım ekiyle türetilmiş sıfat: akıl-lı (çocuk), sarı-şın (kız) gibi ...
türemiş zarf
– db. Yapım ekiyle türetilmiş zarf ...
türener
– Töreye, töre sahibi ...
Türenti
– db. Söz türetmecilik, neolojizm ...
türetgen
– Yaratıcı, mucit, üretken ...
türetici
– türeten ...
türetik
– Türevsel hesapta, bir işlevden belirli kurallar uyarınca türetilen başka bir işlev.
– İng. differential ...
türetim
– Bir işlevin türevimi alma.
– Birtakım varsayımlardan yola çıkarak doğabilimsel bir yazım geliştirme.
– bk. tümdengelim.
– Bir çıkarımın sonucunun öncüllerden salt çıkarım kur ...
türev
– Türemiş veya üretilmiş şey.
– db. Yapım ekiyle kurulmuş kelime, müştak
– kim. Bir madde üzerinde yapılan kimyasal işlemler sonucu elde edilen bir başka madde.
– mat. Değişken ...
turfa
yepyeni, görülmemiş şey. ...
turfa
yepyeni, görülmemiş şey. ...
turfanda
– Mevsimin başında ilk yetişen (meyve, sebze).
– mec. Yeni, ilk kez ortaya çıkan ...
TURGAY
(Tür.) Er. – Boz renkli, küçük ötücü, tarlalarda yuva yapan bir tür serçe, torgay. ...
TURGUT
(Tür.) Er. 1. Konut, oturulacak yer. 2. ünlü Türk denizcisi Turgut Reisin adı. ...
TURHAN
(Tür.) Er. Soylu ve seçkin kimse. Eski Türklerde vergi ödemeyen, hükümdar huzuruna izinsiz girebilen, saygın kimse. Turahan. ...
turist
– Dinlenme, eğlenme, görme, tanıma vb. amaçlarla geziye çıkan kimse, gezgin, gezmen, seyyah
– Fr. touriste ...