– Türemiş veya üretilmiş şey.
– db. Yapım ekiyle kurulmuş kelime, müştak
– kim. Bir madde üzerinde yapılan kimyasal işlemler sonucu elde edilen bir başka madde.
– mat. Değişken artması sıfıra giderken, fonksiyonun artmasının değişken artmasına oranının limiti.
– Türetme yoluyla yapılan kelime.
– (Derleme., türeme, türeme kelime, türemeli kelime, türemiş kelime Yapım ekiyle kurulmuş sözcük
– İşlevde doğan değişikliğin değişken aralığına oranının, aralık sıfıra yaklaşırkenki ereyi.
– İşlevin değişkene göre değişme hızı.
– Bir işlevin değişiminin, bağlı olduğu değişkenin değişimine oranının, değişim aralığı sıfıra giderken vardığı erey.
– Bir ana özdekten kimyasal yollarla türetilen ve onun kimi özelliklerini taşıyan özdek.
– İzlevde doğan değişikliğin değişim aralığına oranının, aralık büyüklüğü sıfıra yaklaşırken aldığı sınır değer.
– Bir kök, ya da kaynaktan işlevsel olarak türemiş nesne ya da sonuç.
– Oluşan, ortaya çıkan, türeyen.
– Osm. müştak
– Fr. Derive
– İng. derivative