– Dürüst ...
Arama Sonucu – "Yerel ağ"
çağlayan
– Küçük bir akarsuyun, çok yüksek olmayan bir yerden dökülüp aktığı yer, küçük şelale, çağlar
– Akarsuların yataklarındaki eğim kesikliklerinde oluşan doğal su düşüşü, bk. büyük çağlayan. ...
çağlayık
– Yerden ses çıkararak, gürültüyle kaynayarak çıkan genellikle sıcak su, kaynak ...
çağlayış
– Çağlama işi ...
cağlık
– Dokumacılıkta, çözgü makinesinde çözgü ipliği bobinlerinin desen ve renk sırasına göre yerleştirildiği sehpa ...
çağmak
-e, halk ağzında. Güneş ışığı vurmak ...
çAğMAN
(Tür.) Er. – çağın insanı. ...
çağnak
– Amniyon sıvısı. ...
çAğNUR
(Tür.) Er. – çağın nuru, zamanın nuru. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. ...
çağrı
– Birinin bir yere gelmesini isteme, davet “Bu gizli çağrı neden icap ediyordu? -Y. K. Karaosmanoğlu.”
– Çağrı cihazı.
– Davet.
– Çağırma, davetiye.
– Yar ...
çağrı belgesi
– celp ...
çağrı cihazı
– Telefon sistemi ve ağı düzeninde belli bir numara verilerek taşıyanına kolayca ulaşılmasını veya ona haber bırakılmasını sağlayan alet, çağrı ...
Çağrı kağıdı
– davetiye, çağrılık ...
çağrılık
– Davetiye ...
çağrılış
– Çağrılma işi ...
çağrılmak
-e Çağırma işi yapılmak ...
çağrım
– Yüksek bir sesin yetişebileceği kadar uzaklık ...
çağrışım
– ruh b. Bir düşünce, görüntü vb.nin bir başkasını hatırlatması
– Davranışlar, düşünceler ve kavramlar arasında yer ve zaman birliğinin etkisiyle kurulan bağlantılar sonucu, bilinç alanına ...
çağrışımcı
– sıfat. Çağrışımcılık öğretisi taraftarı olan ...
çağrışımsal
– sıfat. Çağrışımla ilgili ...
çağrışmak
-le Birbirini çağırmak.
– Hep birden bağırarak yaygara etmek ...
çağz
kurbağa. ...
çalgı çağanak
– zf. Çalgılı, neşeli ve gürültülü bir biçimde ...
çalgı orağı
– Tırpan ...
çalkağı
– halk ağzında. Çalkar ...