– din b. Müslümanların, belli ibadetleri yapabilmek için bir düzen içerisinde bazı organları yıkayıp bazılarını mesh etme yoluyla yaptıkları arınma.
– Namaz kılmak, Kur’ân-ı Kerim okumak g ...
Arama Sonucu – "s"
Abdest alınan yer
– midae ...
Abdest Alırken Ağzı Çalkalama
– Mazmaza, mazmaz ...
abdestan
– Abdest alırken kullanılan su ibriği. ...
abdesthane
– Abdest bozulacak yer, hela, ayakyolu, tuvalet, yüznumara, kademhane
– Abdest alınacak yer ...
abdestinde namazında
– dindar olmak. ...
abdestini vermek
– argo. azarlamak. ...
abdestlik
kısa cübbe. ...
abdüksiyon
– dışaçekim
– Kol yada bacağın tamamının ya da bir bölümünün vücudun dikey ekseninden yana doğru hareketi
– Ayakta duran bir insanın kolları yana sarkık ve el ayası da vücuduna dönük ...
ABDüLBASiR
(Ar.) Er. – Her şeyi görüp gözeten ve gizliliğin kendisi için söz konusu olmadığı yüce Allahın kulu. – (bkz. el-Basir). ...
ABDüLBASIT
(Ar.) Er. – Genişlik, ferahlık ve kolaylık verici olan Allahın kulu. – Allahın isimlerinden (bkz. el-Basıt). ...
ABDüLESED
(Ar.) Er. – Aslanın kulu.- Hz. Rasulullah (s.a.s)m reddettiği isimlerdendir. Müslümanlar kullanmazlar. ...
Abdülhak Hamit Tarhanın Eserleri
– Arziler, Finten, Garam, Nesteren, Eşber ...
ABDüLHASiB
(Ar.) Er. – Bütün varlıkların takdir edilen hayatları boyunca yaptıkları bütün işlerin ayrıntılarıyla hesabını en iyi bilen Hasibin kulu. – Hasib; Allahın isimlerindendir. ...
ABDüLMESiH
(Ar.) Er. – Hastalara şifa veren, mesih isanın kulu.-(bkz. Mesih). isim olarak kullanılmaz. ...
ABDüLMUHSi
(Ar.) Er. – Bütün varlıkların sayısını tek tek bilen Allahın kulu. – Muhsi, Esmaul-Hüsnadandır. ...
ABDüLVARiS
(Ar.) Er. – Gerçek servet ve zenginliklerin mutlak sahibi. Bütün zenginliklerin son ve asıl sahibi olan yüce Allahın kulu. – Varis kelimesi Allahın isimlerindendir. (bkz. el-Varis). ...
ABDüLVASi
(Ar.) Er. – Vasinin kulu.Genişlik sahibi ve müsade edici, darlık, fakirlik ve sıkıntıdan münezzeh olan Allahın kulu. – Vasi kelimesi, Allahın isimlerindendir. (bkz. el-Vasi). ...
ABDüNNASIR
(Ar.) Er. – Yardım eden, Yardımcıların en hayırlısı, müminlere nusrct ve zafer veren Allahın kulu. – Nasır, Allahın sıfatla-rındandır. ...
ABDüRREşiD
(Ar.) Er. – Allahın isimlerinden. Reşidin kulu.- (bkz. er-Reşid). ...
abdusens
– anat. Uzaklaştırıcı
– dışaçekme
– İng. abducens ...
ABDUSSABUR
(Ar.) Er. – Sonsuz sabır ve genişlik sahibi Allahın kulu. Allahın isimlerinden, (bkz. es-Sabur). ...
ABDüşşAHiD
(Ar.) Er. – şahidin kulu. Görünen ve görünmeyen eşyanın hepsini görücü ve tasarruf edici olan ve her şeyi müşahade altında bulunduran Allahın kulu. – şahid, Allahın isimlerindendir. (b ...
ABDüSSAMED
(Ar.) Er. – Kimseye hiçbir şeye muhtaç olmayan, Allahın kulu. – Samed, Allahın isimlerindendir. “Abd” takısı almadan kullanılmaz. Türk dil kuralı açısından “d/t̶ ...
ABDüşşEKüR
(Ar.) Er. – Emrine uyan, yasaklarından sakınan kullarını seven ve çok ikramda bulunan Allahın kulu. – şekür, Allahın isimlerindendir. “Abd” takısı almadan kullanılmaz. ...