– din b. Allah’ın birliğine inanma, bir sayma, bir olarak bakma.
– din b. Tek tanrıcılık.
– ed. Divan edebiyatında Allah’ı övmek için yazılan manzume.
– esk. Birkaç şeyi bir araya getirme, birleştirme.
– (Divan edebiyatı terimi) Tanrının birliği üzerine yazılan koşuk.
– bk. kaside
– Birkaç şeyi bir araya getirme, birleştirme.