– Uymak işi, intibak, riayet, tebaiyet, tevafuk
– Bir hayvan ya da bitkinin, içinde yaşadığı ortamın koşullarına daha iyi uymasıyle ilgili değişmeler.
– Canlıların korunmak için örgenlerinde, işlevlerinde ve davranış biçimlerinde değişiklikler yaparak içinde bulundukları doğal koşullara uymaları.
– Organizma ile çevre arasında tepki uyandıracak herhangi bir uyarım değişikliğinin baş göstermediği denge durumu.
– Gözün, görme alanının ışıklılık ya da renk koşullarına alışması.
– Bu alışmanın sonunda varılan durum. Işıklılığın birkaç cd/m² den çok ya da büyüklüğün yüzde birinden az olmasına göre aydınlığa uyma (alışma) ya da karanlığa uyma (alışma)-dan söz edilir.
– Uyum
– (karşılık.adaptasyon) (Lât.ad=yönelme gösteren ön ek Lat. aptare=uymak): Bir organizmanın çevresindeki şartlarda yaşayabilmesi için kendini değiştirmesi