– sf. Yüksek, büyük, ulu, ulvi, ali
– Fikirce yüksek çevrelerde konuşulan dil şekline sıfat olur.
– Genellikle insanca ölçüleri aşan, bundan dolayı çok büyük olan. Sanat, ahlak, din, düşünce alanında üstün bulunan, kendisinde üstünlük görülen şey.
– Yükseklik.
– Münezzeh, arı, uzak.
– Fr. Sublime, haut
– İng. sublime