– Ölenin iyi niteliklerini, ölümünden duyulan acıyı dile getiren söz veya ezgi
– Gelinin arkasından niteliklerini anlatan söz veya ezgi.
– edebiyat. Ölen bir kimsenin gençliğini, güzelliğini, iyiliklerini, değerlerini, arkada bıraktıklarının acılarını, büyük felaketlerin acılı etkilerini dile getiren söz veya okunan ezgi, yazılan yazı, sagu, mersiye
– Bir ölünün, gençliğini, güzelliğini, iyiliklerini, değerlerini; arkada bıraktıklarının acılarını ya da büyük yıkımlarının acıklı etkilerini dile getiren halk şiir türü. Birçok Türk boylarında pek eski bir gelenektir: Birisi ölünce kadınlar toplanır, “ağıtçı” çağrılır. O, yanık bir sesle şiirlerini söyler, saatlerce ağlanır. İstif ve uyak bakımından “koşma”ya benzer. Divan yazınında bu tür koşuklara “mersiye” denir.