TR-Sözlük

(Eşanlam / Açıklama)

dikeç

– hlk. Bağ çubuğu dikmek için delik açmaya yarayan demir.
– Kazık, sırık, ağaç çubuk.
– Sacayak
– Bağ çubuğu dikmek için delik açmaya yarayan demir.
– Kağnıların ön ve arka keplerinin üzerine dikilen ağaçlar,
– Çuval ağzı dikmek için kıl ya da yünden eğrilmiş sicim.
– Dik boynuzlu manda.
– Dikey.
– Dalların altına konulan destek.
– Direk.
– Genellikle, ayırma işlemlerinde kullanılan diklemesine ince uzun aygıt (damıtma dikeci, renkseme dikeci gibi).
– Bir dizeyde düşey doğrultuda iki öğelerin oluşturduğu dik sıralardan her biri. anlamdaş dizey diked.
– Bir(…)dizeyi için(…)(j=1,2,…n)dizeylerinden her birisi. anlamdaş dikeç dizeyi, dikeç yöneyi
– genel uygulayım: Genellikle damıtma, renkseme vb. ayırma işlemlerinde kullanılan diklemesine uzun ince aygıt.
– İng. column, staff, stake rod
– madencilik, yerbilim, bayındırlık
– Bir çizelgede düzeyliğine sıralanmış değerlerden oluşan sarkıt ya da dikit dizilerden her biri. bk. sıra.


Bu site kaynak olarak "TDK Büyük Türkçe Sözlüğü" kullanmaktadır. Ancak Türk Dil Kurumunun resmi sitesi DEĞİLDİR!.
Eş Anlamlısı, halk dilinde, halk ağzı, ne denir, eski dilde, mecazen, bulmacada ..
TR-Sözlük © 2020