– biy. İçinde birçok biyolojik olayın meydana geldiği, akıcılığı az, cansız bir sıvı ortam.
– Bağ dokusunun (öz bağ, kemik, kıkırdak) su, mineral maddeler, glikozaminoglikanlar ve proteoglikanlar gibi maddelerden oluşan zemin maddesi.
– Kloroplâstlarda zarların içinde kalan zemin maddesi. Stroma.
– Mitokondrilerde iç zarın çevrelediği zemin maddesi.
– Kemik dokuda bulunan hücre içi madde.
– Kendisinden kıl, tırnak, bazal zar veya hücre iskeleti gibi yapı veya unsurların şekillendiği dokuların genel adı.
– Döl yatağı.
– Bir nesneye biçim veren veya dayanak olan şey.
– Bir hücre veya organelin jel kıvamındaki sıvı içeriği.
– (Lat. matter = anne) Bağ dokusunun taban maddesi,
– Kromozonda kromonemanın içinde bulunduğu dolgu maddesi
– Osm. rahim
– Alm. Matrix
– İng. matrix, matriks