– Osmanlı Devleti zamanında yüksek sivil memurlara ve albaydan üstün rütbede bulunan askerlere verilen unvan
– Osmanlılarda, sancakbeyi ve daha yüksek aşamalardaki yöneticilere, albaydan daha yüksek aşamadaki askerlere, beylerbeyi ve vezirlere; Fatih Sultan Mehmet zamanına kadar yüksek bilimsel aşamalı kişilere verilen san. Yeniçeri ocağının kaldırılmasından sonra, daha çok general karşılığı olarak kullanılmış, daha sonra çıkarılan sivil aşamalardan mirülümera, beylerbeyi ve vezir aşamalarına yükselenlere de paşa denilmiştir.
– Paşa, general ; köklü ailelerden gelen kadın ve erkeklere verilen unvan; çağırma sözü olarak: bey; efendim
– Cumhuriyet döneminde general
– Uslu, ağırbaşlı
– Baba, Büyük kardeş, ağabey, Oğlan çocuk (alay yollu).
– Saygı değer hanımlara verilen ad.
– Konuk.
– Saygı veya sevgi hitabı.
– Manisa ili, Saruhanlı ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.