zahit

– sf. Dinin yasak ettiği şeylerden sakınıp buyurduklarını yerine getiren (kimse): “Bu sualin karşısında, hakikati inkar olunmuş bir zahit gibi doğruldu.” -Ö. Seyfettin.
– Dinin buyruklarını yerine getiren, haramdan kaçınan kimse, sofu.