– anat. Yüzde, avurtlarla iki çene arasında bulunan, ses çıkarmaya, soluk alıp vermeye yarayan ve besinlerin sindirilmeye başlandığı organ.
– Bu boşluğun dudakları çevreleyen bölümü
– Kapların veya içi boş şeylerin açık tarafı
– Bir akarsuyun denize veya göle döküldüğü yer, munsap
– Koy, körfez, liman vb. yerlerin açık tarafı
– Çıkış yeri
– Birkaç yolun birbirine kavuştuğu yer, kavşak.
– Kesici aletlerin keskin tarafı
– Üslup, ifade biçimi
– Uç, kenar
– Bir hayvanın besinini aldığı açıklık; dudaklar arasındaki açıklık.
– dil b. Aynı dil içinde ses, şekil, söz dizimi ve anlamca farklılıklar gösterebilen, belli yerleşim bölgelerine veya sınıflara özgü olan konuşma dili
– müz. Bir bölge ezgilerinde görülen özelliklerin tümü.
– Tarihsel gelişim ve bölge etkisiyle, bir anadilin lehçesi içinde ses, yapı yönünden görülen küçük ayrılıkların her biri. bk. dil, sınıf.
– Kendine özgü söyleyişi olan yöresel konuşma.
– Fr. Béton, Bouche, Colostrum, Langage, Protogala, Tubulure
– İng. mouth, langage, dialect
– Alm. Gicht