TR-Sözlük

(Eşanlam / Açıklama)

doğru

– sf. Bir ucundan öbür ucuna kadar yönü değişmeyen, eğri ve çarpık karşıtı.
– Gerçek, yalan olmayan
– Akla, mantığa, gerçeğe veya kurala uygun
– Gerçek, hakikat
– mat. İki nokta arasındaki en kısa çizgi
– zf. Yanlışsız, eksiksiz bir biçimde
– zf. Hiçbir yöne sapmadan, dosdoğru, doğruca.
– zf. Yakın, yakınlarında
– Karşı yönünce
– mec. Yasa, yöntem ve ahlaka bağlı, dürüst, namuslu.
– Gerçeğe uygun olan.
– (Mantıkta) Düşünme yasalarına uygun olan.
– Düzlemde dikdörtgenel konaçlara göre denklemi, (…)olmak üzere (…)olan düzlemsel eğri. Anlamdaş. çizgi.
– (…)durgan bir nokta ve (…)olmak üzere, denklemi (…)olan eğri. Anlamdaş. çizgi.
– açı bk. düz açı.
– Oklid geometrisinin ilk (tanımsız) kavramlarından biri.
– Sözeden dildeki ‘doğrudur’ birli yükleminin içlemi olan doğru olma özelliği. || Doğruluk çizelgelerinde geçen D ya da 1 simgesi, bu özelliğin sözeden dildeki adıdır. Krş.. doğruluk değeri, yanlış.
– Osm. müstakim; kaim
– Gerçekliğin, düşüncede gerçeğe uygun biçimde yansıması.
– Fr. Droit
– İng. correct, true, truth, straight line, line, straight line, straight


Bu site kaynak olarak "TDK Büyük Türkçe Sözlüğü" kullanmaktadır. Ancak Türk Dil Kurumunun resmi sitesi DEĞİLDİR!.
Eş Anlamlısı, halk dilinde, halk ağzı, ne denir, eski dilde, mecazen, bulmacada ..
TR-Sözlük © 2020