– fel. ve top. b. Norm.
– Plan, tasarı
– Kıyafet, üst baş.
– bk. düzen
– Binaların kapı, tavan, dolap gibi doğrama, tahta kısmı.
– Bir topluluğun dilini sınırlayan ve konuşanları tarafından uyulmağa dikkat edilen özelliklerin bütünü.
– Sayılamsal ortalama ya da tipik değer.
– Yaş kümeleri ya da sınıf kümeleri gibi belli kümelerin ölçünlendirilmiş bir test uygulaması sonucu gösterdikleri ortalama başarı.
– Yargılama ve değerlendirmelerin kendisine göre yapıldığı ölçüt; uyulması gerekli olan kural, yönerge.
– Bir bireyin ırasını, davranışını ya da bir toplumun biçimini, işlevini yargılamada baş vurulan ölçü.
– Bireyler arası iliçkileri ya da bir gidişi yöneten, yaptırıma bağlanmış davranış kuralları.
– Ayna
– Fr. Rythme, norme
– İng. norm, norme