TR-Sözlük

(Eşanlam / Açıklama)

düzgü

– fel. ve top. b. Norm.
– Plan, tasarı
– Kıyafet, üst baş.
– bk. düzen
– Binaların kapı, tavan, dolap gibi doğrama, tahta kısmı.
– Bir topluluğun dilini sınırlayan ve konuşanları tarafından uyulmağa dikkat edilen özelliklerin bütünü.
– Sayılamsal ortalama ya da tipik değer.
– Yaş kümeleri ya da sınıf kümeleri gibi belli kümelerin ölçünlendirilmiş bir test uygulaması sonucu gösterdikleri ortalama başarı.
– Yargılama ve değerlendirmelerin kendisine göre yapıldığı ölçüt; uyulması gerekli olan kural, yönerge.
– Bir bireyin ırasını, davranışını ya da bir toplumun biçimini, işlevini yargılamada baş vurulan ölçü.
– Bireyler arası iliçkileri ya da bir gidişi yöneten, yaptırıma bağlanmış davranış kuralları.
– Ayna
– Fr. Rythme, norme
– İng. norm, norme


Bu site kaynak olarak "TDK Büyük Türkçe Sözlüğü" kullanmaktadır. Ancak Türk Dil Kurumunun resmi sitesi DEĞİLDİR!.
Eş Anlamlısı, halk dilinde, halk ağzı, ne denir, eski dilde, mecazen, bulmacada ..
TR-Sözlük © 2020