– Aynılık
– fel. Değişen durumlarda aynı kalma, aynı olma.
– mat. İki yanı birbirinin aynı olan veya harflerle verilen sayısal değerler ne olursa olsun iki yanı da sayıca eşit değerler alan eşitlik.
– bk. kimlik
– İki yanı, değişkenlerinin her değeri için eşit olan denklem.
– Kendi kendisiyle aynı olma; değişen durumlarda kendi kendisi kalma, aynı kalma.
– Bilinmeyenlerin her değeri için doğru olan, bilinen ve bilinmeyen niceliklerden oluşan bir eşitlik.
– ayniyyet.
– Bitkisel yeniliğin varlığı için, ortaya çıkan yeni bitkinin hep aynı sonucu verebilmesi.
– Değişkenlerin bütün değerleri için sağlanan eşitlik. Simgesi : =(
)
– İki ifadenin özdeş olduğunu gösteren bağıntı.
– bk. eşitlik.
– Osm. ayniyet, mutabakat
– İng. identity, identical