– kim. Element veya başka maddeleri bir araya getirerek yapay olarak bileşik cisimler oluşturma, bireşim.
– fel. Yalından karmaşık olana, külliden cüziye, zorunludan olasıya, ilkeden onun uygulanmasına, genel yasadan bireysel duruma, nedenden etkiye, öncülden varılan sonuca giden düşünme biçimi, bireşim
– (Yun. syntithenai: beraber koymak) Basit yapılı moleküllerden karmaşık yapılı maddelerin elde edilmesi.
– bk. bireşim
– Bir bileşiğin, elementlerinden veya başka bileşiklerden elde edilmesini sağlayan işlem veya tepkime.
– Osm. terkib
– Fr. synthese
– İng. synthesis