– Bir şeye alışmış olma durumu, alışkınlık, alışmışlık, alışkı, itiyat, huy, ünsiyet
– Yakınlık, arkadaşlık, ünsiyet.
– İç ve dış etkilerle hep aynı biçimde gerçekleşmesi sonucu beliren şartlanmış davranış.
– Bir edim ya da etki karşısında canlı bir varlığın kazanmış olduğu değişmez tutum.
– Bir şeyin sık sık yinelenmesi sonunda oluşan huy ve alışkı.
– İç ve dış etkilerle eylem ve davranışların yinelenmesi, hep aynı biçimde gerçekleşmesi sonucu beliren, koşullanmış davranış ya da tepki biçimleri. Alışkanlıkların toplamı, insanın bir tür “ikinci doğası”nı oluşturur. Alışkanlık, bir yalınlaştırma olduğu, özel bir dikkat çabasını gereksiz kıldığı için düşünsel yükü azaltır; ancak düşünce ve davranışlarda bir katılaşma yarattığından bunların gelişimini engelleyici etkisi de vardır.
– Düzenli ve sürekli olarak kendini gösteren, öğrenilerek edinilmiş yalın davranışlar.
– Bir ilacın tekrarlanarak kullanılması sonucunda oluşan psişik bağımlılık durumu.
– Fr. Accoutumence
– İng. habit, habituation