– İnsan ve hayvanlarda gövdenin kaburga kenarlarından kasıklara kadar olan ön bölgesi
– Döl yatağı
– Bazı şeylerde şiş ve içi boş bölüm
– Mide
– mec. İç, gönül, akıl, kafa
– mec. Ahlaki açıdan kabul edilemeyen şeyleri kabullenme.
– fiz. Gelen ve yansımış dalgaların girişimiyle oluşan duraklı dalgalarda en büyük genlikte titreşen noktalar.
– Yürek, iç
– Omurgalı hayvanlarda vücudun sindirim organını içine alan, memelilerde göğüsten bir diyafram ile ayrılmış bölgesi.
– Eklem bacaklı hayvanlarda ve bazı poliket solucanlarda vücudun arka bölgesi.
– Tunikatlarda mide ve bağırsağı kapsayan bölge. Abdomen.
– Gövdenin, kaburga alt kenarlarından kasıklara kadar olan ön bölgesi.
– Durağan dalgaların en büyük genlikte kesimi.
– Omurgalı canlılarda vucudun sindirim kanalını içine alan, memelilerde ise göğüsten bir diyaframla ayrılmış bölgesi.
– Eklem bacaklılarda ve bazı poliketlerde vücudun arka bölgesi, abdomen.
– anat. Sindirim organları, karaciğer ve böbreklerin içinde bulunduğu ve göğüs boşluğundan bir diyaframla ayrılan vücut boşluğu, abdomen.
– Omurgalı hayvanlarda, vücudun, sindirim organını içine alan bölgesi,
– Eklembacaklı hayvanlarda ve bazı kurtlarda vücudun ard bölgesi.
– (karşılık: ventral), (Lat. venter = karın): Bir hayvanın ya da onun bir parçasının alt yüzeyi.
– Osm. batın, batnî
– Lat. abdomen
– İng. belly, antinode, abdomen, ventral
– Fr. Abdomen, ventral, gaster