– Etli meyvelerin içinde bir veya birden çok bulunan, çoğu sert bir kabukla kaplı tohum
– Yenmek için satılan ayçiçeği tohumu.
– Ağaçlarda soyulmayan bölüm.
– biy. Bir hücrenin merkezini oluşturan cisimcik
– fiz. Atom çekirdeği.
– esk. Kuyumculukta kullanılan ve 5 cgr’a eşit olan ağırlık ölçüsü.
– sf. mec. Bir şeyin temelini oluşturan
– Ökaryot hücrelerde bir ya da daha fazla sayıda bulunan, kalıtım materyali olan DNA ile çeşitli organik ve inorganik maddeler kapsayan, çift zarla çevrelenerek sitoplâzmadan ayrılmış olan hücre organeli. Nükleus.
– bk. ayçiçeği
– Ortasmdan geçen okuma/ yazma telinden belli bir yönde akım geçirildiğinde belli bir yönde mıknatıslanan ve bu durumunu, telden ters yönde bir akım geçirilmedikçe koruyan, olabildiğince küçük boyutlarda, halka biçiminde, bilgisayar ana belleği olarak kullanılan çekirdek belleği oluşturan mıknatıslı öğe.
– Dirilbilimsel gözenin ortasında, özellikle kalıtımı yöneten nesnecik.
– Bir öğeciğin tüm kütlesinin, tüm artı yükünün toplandığı eksicik kabuğu altındaki yaklaşık 10-13 cm. boyutlu parçacık.
– Atom kütlesinin çoğunu sağlayan, bir ya da birden çok artı yüklü proton ile hidrojen öğesi dışında bir ya da birden çok yüksüz nötrondan oluşan özdek kümesi.
– bk. sıfır uzay.
– Çekirdeklenme sonucu doğan dengeli atomlar topluluğunun her biri.
– Proton ve nötronlardan oluşan, pozitif yüklü olan ve atomun hemen hemen tüm kütlesini oluşturan merkez kısmı.
– Hücrenin metabolizma fazında sitoplazmadan çift çekirdek zarı aracılığıyla ayrılan, DNA ile çeşitli organik ve inorganik maddeleri içeren hücre bölümü, nükleus.
– Eskiden kuyumculukta kullanılan ve beş santiğrama karşılık olan ağırlık ölçüsü
– bk. çekerdek
– Osm. nüve
– Fr. nucléaire
– İng. nucleus, core, noyau, kernel